muss·te, muß·teUS [ˈmʊstə]
musste imp von müssen
I. müs·sen <muss, musste, müssen> [ˈmʏsn̩] 动词 modal vb
1. müssen (jd ist gezwungen, verpflichtet):
2. müssen (etw ist notwendig, unabänderlich):
3. müssen verneinend (brauchen):
4. müssen verneinend 地区 (dürfen, sollen):
5. müssen (eigentlich sollen):
6. müssen (Vermutung, Wahrscheinlichkeit):
II. müs·sen <muss, musste, gemusst> [ˈmʏsn̩] 动词 不及物动词
1. müssen (gezwungen, verpflichtet sein):
2. müssen (gezwungen sein, sich zu begeben):
3. müssen (notwendigerweise gebracht werden):
he·raus|müs·sen 动词 不及物动词 unreg 俗
2. herausmüssen (gesagt werden müssen):
weg|müs·sen 动词 不及物动词 unreg 俗
durch|müs·sen [ˈdʊrçmʏsn̩] 动词 不及物动词 unreg 俗
1. durchmüssen (durchgehen müssen):
| ich | muss | heraus |
|---|---|---|
| du | musst | heraus |
| er/sie/es | muss | heraus |
| wir | müssen | heraus |
| ihr | müsst | heraus |
| sie | müssen | heraus |
| ich | musste | heraus |
|---|---|---|
| du | musstest | heraus |
| er/sie/es | musste | heraus |
| wir | mussten | heraus |
| ihr | musstet | heraus |
| sie | mussten | heraus |
| ich | habe | herausgemusst |
|---|---|---|
| du | hast | herausgemusst |
| er/sie/es | hat | herausgemusst |
| wir | haben | herausgemusst |
| ihr | habt | herausgemusst |
| sie | haben | herausgemusst |
| ich | hatte | herausgemusst |
|---|---|---|
| du | hattest | herausgemusst |
| er/sie/es | hatte | herausgemusst |
| wir | hatten | herausgemusst |
| ihr | hattet | herausgemusst |
| sie | hatten | herausgemusst |