ge·fal·len1 <gefiel, gefallen> [gəˈfalən] 动词
gefallen part perf v. fallen
I. ge·fal·len2 <gefällt, gefiel, gefallen> [gəˈfalən] 动词 不及物动词
II. ge·fal·len2 <gefällt, gefiel, gefallen> [gəˈfalən] 动词 refl
1. gefallen (etw hinnehmen):
Ge·fal·len2 <-s> [gəˈfalən] 名词 nt kein 复数 雅
| ich | gefalle |
|---|---|
| du | gefällst |
| er/sie/es | gefällt |
| wir | gefallen |
| ihr | gefallt |
| sie | gefallen |
| ich | gefiel |
|---|---|
| du | gefielst |
| er/sie/es | gefiel |
| wir | gefielen |
| ihr | gefielt |
| sie | gefielen |
| ich | habe | gefallen |
|---|---|---|
| du | hast | gefallen |
| er/sie/es | hat | gefallen |
| wir | haben | gefallen |
| ihr | habt | gefallen |
| sie | haben | gefallen |
| ich | hatte | gefallen |
|---|---|---|
| du | hattest | gefallen |
| er/sie/es | hatte | gefallen |
| wir | hatten | gefallen |
| ihr | hattet | gefallen |
| sie | hatten | gefallen |