I. ge·brannt [gəˈbrant] 动词
gebrannt part perf v. brennen
II. ge·brannt [gəˈbrant] 形
Kind <-[e]s, -er> [kɪnt, 复数 kɪndɐ] 名词 nt
1. Kind a. 引 (Nachkomme):
2. Kind (Altersstufe):
3. Kind 复数 俗 (Leute):
4. Kind 引 (Ergebnis, Produkt):
5. Kind (Anrede für junge Frau):
短语,惯用语:
I. bren·nen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] 动词 不及物动词
1. brennen (in Flammen stehen):
2. brennen (angezündet sein):
3. brennen 电气 俗 (an sein):
4. brennen (schmerzen):
5. brennen (auf etw sinnen):
II. bren·nen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] 动词 不及物动词 unpers
III. bren·nen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] 动词 trans
2. brennen (destillieren):
4. brennen (aufbrennen):
I. bren·nen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] 动词 不及物动词
1. brennen (in Flammen stehen):
2. brennen (angezündet sein):
3. brennen 电气 俗 (an sein):
4. brennen (schmerzen):
5. brennen (auf etw sinnen):
II. bren·nen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] 动词 不及物动词 unpers
III. bren·nen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] 动词 trans
2. brennen (destillieren):
4. brennen (aufbrennen):
| ich | brenne |
|---|---|
| du | brennst |
| er/sie/es | brennt |
| wir | brennen |
| ihr | brennt |
| sie | brennen |
| ich | brannte |
|---|---|
| du | branntest |
| er/sie/es | brannte |
| wir | brannten |
| ihr | branntet |
| sie | brannten |
| ich | habe | gebrannt |
|---|---|---|
| du | hast | gebrannt |
| er/sie/es | hat | gebrannt |
| wir | haben | gebrannt |
| ihr | habt | gebrannt |
| sie | haben | gebrannt |
| ich | hatte | gebrannt |
|---|---|---|
| du | hattest | gebrannt |
| er/sie/es | hatte | gebrannt |
| wir | hatten | gebrannt |
| ihr | hattet | gebrannt |
| sie | hatten | gebrannt |