 
  
 I. hof·fen [ˈhɔfn̩] 动词 不及物动词
II. hof·fen [ˈhɔfn̩] 动词 trans
1. hoffen (von Hoffnung erfüllt sein):
 
  
 | ich | hoffe | 
|---|---|
| du | hoffst | 
| er/sie/es | hofft | 
| wir | hoffen | 
| ihr | hofft | 
| sie | hoffen | 
| ich | hoffte | 
|---|---|
| du | hofftest | 
| er/sie/es | hoffte | 
| wir | hofften | 
| ihr | hofftet | 
| sie | hofften | 
| ich | habe | gehofft | 
|---|---|---|
| du | hast | gehofft | 
| er/sie/es | hat | gehofft | 
| wir | haben | gehofft | 
| ihr | habt | gehofft | 
| sie | haben | gehofft | 
| ich | hatte | gehofft | 
|---|---|---|
| du | hattest | gehofft | 
| er/sie/es | hatte | gehofft | 
| wir | hatten | gehofft | 
| ihr | hattet | gehofft | 
| sie | hatten | gehofft | 
