I. läu·ten [ˈlɔytn̩] 动词 不及物动词
1. läuten (klingend erschallen):
II. läu·ten [ˈlɔytn̩] 动词 不及物动词 unpers
-
- läuten
-
- Läuten nt
-
- läuten
| ich | läute |
|---|---|
| du | läutest |
| er/sie/es | läutet |
| wir | läuten |
| ihr | läutet |
| sie | läuten |
| ich | läutete |
|---|---|
| du | läutetest |
| er/sie/es | läutete |
| wir | läuteten |
| ihr | läutetet |
| sie | läuteten |
| ich | habe | geläutet |
|---|---|---|
| du | hast | geläutet |
| er/sie/es | hat | geläutet |
| wir | haben | geläutet |
| ihr | habt | geläutet |
| sie | haben | geläutet |
| ich | hatte | geläutet |
|---|---|---|
| du | hattest | geläutet |
| er/sie/es | hatte | geläutet |
| wir | hatten | geläutet |
| ihr | hattet | geläutet |
| sie | hatten | geläutet |