I. irr [ɪr] 形
1. irr (verrückt):
2. irr (verstört):
II. irr [ɪr] 副
1. irr (verrückt, verstört):
2. irr 俚 (ausgeflippt):
I. ir·ren2 [ˈɪrən] 动词 不及物动词 雅
II. ir·ren2 [ˈɪrən] 动词 refl (sich täuschen)
- sich 第四格 fundamental irren
-
- IRR
- IRR
- IRR
- IRR-
| ich | irre |
|---|---|
| du | irrst |
| er/sie/es | irrt |
| wir | irren |
| ihr | irrt |
| sie | irren |
| ich | irrte |
|---|---|
| du | irrtest |
| er/sie/es | irrte |
| wir | irrten |
| ihr | irrtet |
| sie | irrten |
| ich | bin | geirrt |
|---|---|---|
| du | bist | geirrt |
| er/sie/es | ist | geirrt |
| wir | sind | geirrt |
| ihr | seid | geirrt |
| sie | sind | geirrt |
| ich | war | geirrt |
|---|---|---|
| du | warst | geirrt |
| er/sie/es | war | geirrt |
| wir | waren | geirrt |
| ihr | wart | geirrt |
| sie | waren | geirrt |