I. drän·geln [ˈdrɛŋl̩n] 动词 不及物动词 俗
II. drän·geln [ˈdrɛŋl̩n] 动词 trans, 不及物动词 俗
III. drän·geln [ˈdrɛŋl̩n] 动词 refl 俗
I. drän·gen [ˈdrɛŋən] 动词 不及物动词
1. drängen (schiebend drücken):
2. drängen (fordern):
II. drän·gen [ˈdrɛŋən] 动词 trans
1. drängen (schiebend drücken):
2. drängen (auffordern):
3. drängen (treiben):
III. drän·gen [ˈdrɛŋən] 动词 refl
1. drängen (sich drängeln):
-
- drängeln
-
- drängeln
| ich | drängle / drängele |
|---|---|
| du | drängelst |
| er/sie/es | drängelt |
| wir | drängeln |
| ihr | drängelt |
| sie | drängeln |
| ich | drängelte |
|---|---|
| du | drängeltest |
| er/sie/es | drängelte |
| wir | drängelten |
| ihr | drängeltet |
| sie | drängelten |
| ich | habe | gedrängelt |
|---|---|---|
| du | hast | gedrängelt |
| er/sie/es | hat | gedrängelt |
| wir | haben | gedrängelt |
| ihr | habt | gedrängelt |
| sie | haben | gedrängelt |
| ich | hatte | gedrängelt |
|---|---|---|
| du | hattest | gedrängelt |
| er/sie/es | hatte | gedrängelt |
| wir | hatten | gedrängelt |
| ihr | hattet | gedrängelt |
| sie | hatten | gedrängelt |