 
  
 I. fan·gen <fängt, fing, gefangen> [ˈfaŋən] 动词 trans
II. fan·gen <fängt, fing, gefangen> [ˈfaŋən] 动词 不及物动词
I. ge·fan·gen [gəˈfaŋən] 动词
gefangen part perf v. fangen
II. ge·fan·gen [gəˈfaŋən] 形
1. gefangen (in Gefangenschaft):
 
  
 | ich | fange | 
|---|---|
| du | fängst | 
| er/sie/es | fängt | 
| wir | fangen | 
| ihr | fangt | 
| sie | fangen | 
| ich | fing | 
|---|---|
| du | fingst | 
| er/sie/es | fing | 
| wir | fingen | 
| ihr | fingt | 
| sie | fingen | 
| ich | habe | gefangen | 
|---|---|---|
| du | hast | gefangen | 
| er/sie/es | hat | gefangen | 
| wir | haben | gefangen | 
| ihr | habt | gefangen | 
| sie | haben | gefangen | 
| ich | hatte | gefangen | 
|---|---|---|
| du | hattest | gefangen | 
| er/sie/es | hatte | gefangen | 
| wir | hatten | gefangen | 
| ihr | hattet | gefangen | 
| sie | hatten | gefangen | 
