he·raus|müs·sen 动词 不及物动词 unreg 俗
2. herausmüssen (gesagt werden müssen):
weg|müs·sen 动词 不及物动词 unreg 俗
durch|müs·sen [ˈdʊrçmʏsn̩] 动词 不及物动词 unreg 俗
1. durchmüssen (durchgehen müssen):
zu·rück|müs·sen 动词 不及物动词 unreg 俗
| ich | muss | heraus | 
|---|---|---|
| du | musst | heraus | 
| er/sie/es | muss | heraus | 
| wir | müssen | heraus | 
| ihr | müsst | heraus | 
| sie | müssen | heraus | 
| ich | musste | heraus | 
|---|---|---|
| du | musstest | heraus | 
| er/sie/es | musste | heraus | 
| wir | mussten | heraus | 
| ihr | musstet | heraus | 
| sie | mussten | heraus | 
| ich | habe | herausgemusst | 
|---|---|---|
| du | hast | herausgemusst | 
| er/sie/es | hat | herausgemusst | 
| wir | haben | herausgemusst | 
| ihr | habt | herausgemusst | 
| sie | haben | herausgemusst | 
| ich | hatte | herausgemusst | 
|---|---|---|
| du | hattest | herausgemusst | 
| er/sie/es | hatte | herausgemusst | 
| wir | hatten | herausgemusst | 
| ihr | hattet | herausgemusst | 
| sie | hatten | herausgemusst | 
