 
  
 I. stra·fend 形 attr
stra·fen [ˈʃtra:fn̩] 动词 trans
1. strafen 雅 (bestrafen):
Lü·ge <-, -n> [ˈly:gə] 名词 f
-  jdn mit Nichtachtung strafen
-  
| ich | strafe | 
|---|---|
| du | strafst | 
| er/sie/es | straft | 
| wir | strafen | 
| ihr | straft | 
| sie | strafen | 
| ich | strafte | 
|---|---|
| du | straftest | 
| er/sie/es | strafte | 
| wir | straften | 
| ihr | straftet | 
| sie | straften | 
| ich | habe | gestraft | 
|---|---|---|
| du | hast | gestraft | 
| er/sie/es | hat | gestraft | 
| wir | haben | gestraft | 
| ihr | habt | gestraft | 
| sie | haben | gestraft | 
| ich | hatte | gestraft | 
|---|---|---|
| du | hattest | gestraft | 
| er/sie/es | hatte | gestraft | 
| wir | hatten | gestraft | 
| ihr | hattet | gestraft | 
| sie | hatten | gestraft | 
 
  
 