Miss·fal·len, Miß·fal·lenUS <-s> [ˈmɪsfalən] 名词 nt kein 复数
-  
 -  displeasure no 复数
 
-  jd/etw erregt jds Missfallen
 -  sb/sth incurs sb's displeasure
 
 
 | ich | missfalle | 
|---|---|
| du | missfällst | 
| er/sie/es | missfällt | 
| wir | missfallen | 
| ihr | missfallt | 
| sie | missfallen | 
| ich | missfiel | 
|---|---|
| du | missfielst | 
| er/sie/es | missfiel | 
| wir | missfielen | 
| ihr | missfielt | 
| sie | missfielen | 
| ich | habe | missfallen | 
|---|---|---|
| du | hast | missfallen | 
| er/sie/es | hat | missfallen | 
| wir | haben | missfallen | 
| ihr | habt | missfallen | 
| sie | haben | missfallen | 
| ich | hatte | missfallen | 
|---|---|---|
| du | hattest | missfallen | 
| er/sie/es | hatte | missfallen | 
| wir | hatten | missfallen | 
| ihr | hattet | missfallen | 
| sie | hatten | missfallen |