I. don·nern [ˈdɔnɐn] 动词 不及物动词 unpers +haben
II. don·nern [ˈdɔnɐn] 动词 不及物动词
1. donnern +haben (poltern):
2. donnern +sein (krachend prallen):
don·nernd 形
- mit anhaltendem/brausendem [o. donnerndem] Beifall quittiert werden
-
| es | donnert |
|---|
| es | donnerte |
|---|
| es | hat | gedonnert |
|---|
| es | hatte | gedonnert |
|---|