stra·fen [ˈʃtra:fn̩] 动词 trans
1. strafen 雅 (bestrafen):
Lü·ge <-, -n> [ˈly:gə] 名词 f
- Straf- und Ordnungswidrigkeitenrecht
-
- jdn mit Nichtachtung strafen
-
| ich | strafe |
|---|---|
| du | strafst |
| er/sie/es | straft |
| wir | strafen |
| ihr | straft |
| sie | strafen |
| ich | strafte |
|---|---|
| du | straftest |
| er/sie/es | strafte |
| wir | straften |
| ihr | straftet |
| sie | straften |
| ich | habe | gestraft |
|---|---|---|
| du | hast | gestraft |
| er/sie/es | hat | gestraft |
| wir | haben | gestraft |
| ihr | habt | gestraft |
| sie | haben | gestraft |
| ich | hatte | gestraft |
|---|---|---|
| du | hattest | gestraft |
| er/sie/es | hatte | gestraft |
| wir | hatten | gestraft |
| ihr | hattet | gestraft |
| sie | hatten | gestraft |