 
  
 Kip·pe <-, -n> [ˈkɪpə] 名词 f
2. Kippe 俗:
I. kip·pen [ˈkɪpn̩] 动词 trans +haben
1. kippen (schütten):
-  etw irgendwohin kippen
-  
2. kippen (schräg stellen):
3. kippen (scheitern lassen):
II. kip·pen [ˈkɪpn̩] 动词 不及物动词 +sein
1. kippen (aus dem Schrägstand umfallen):
2. kippen (zurückgehen, sich ändern):
| ich | kippe | 
|---|---|
| du | kippst | 
| er/sie/es | kippt | 
| wir | kippen | 
| ihr | kippt | 
| sie | kippen | 
| ich | kippte | 
|---|---|
| du | kipptest | 
| er/sie/es | kippte | 
| wir | kippten | 
| ihr | kipptet | 
| sie | kippten | 
| ich | habe | gekippt | 
|---|---|---|
| du | hast | gekippt | 
| er/sie/es | hat | gekippt | 
| wir | haben | gekippt | 
| ihr | habt | gekippt | 
| sie | haben | gekippt | 
| ich | hatte | gekippt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gekippt | 
| er/sie/es | hatte | gekippt | 
| wir | hatten | gekippt | 
| ihr | hattet | gekippt | 
| sie | hatten | gekippt | 
 
  
 