I. ein|fü·gen 动词 trans
2. einfügen (einfließen lassen):
dar·ein|fü·gen 动词 refl 雅
I. ver·fü·gen* 动词 不及物动词
1. verfügen (besitzen):
| ich | füge | ein |
|---|---|---|
| du | fügst | ein |
| er/sie/es | fügt | ein |
| wir | fügen | ein |
| ihr | fügt | ein |
| sie | fügen | ein |
| ich | fügte | ein |
|---|---|---|
| du | fügtest | ein |
| er/sie/es | fügte | ein |
| wir | fügten | ein |
| ihr | fügtet | ein |
| sie | fügten | ein |
| ich | habe | eingefügt |
|---|---|---|
| du | hast | eingefügt |
| er/sie/es | hat | eingefügt |
| wir | haben | eingefügt |
| ihr | habt | eingefügt |
| sie | haben | eingefügt |
| ich | hatte | eingefügt |
|---|---|---|
| du | hattest | eingefügt |
| er/sie/es | hatte | eingefügt |
| wir | hatten | eingefügt |
| ihr | hattet | eingefügt |
| sie | hatten | eingefügt |