stau·nen [ˈʃtaunən] 动词 不及物动词
Stau·nen <-s> [ˈʃtaunən] 名词 nt kein 复数
- Bauklötze staunen 俗
-
- Bauklötze staunen 俗
-
- starr vor Staunen/Verblüffung
-
- starr vor Staunen/Verblüffung
-
| ich | staune |
|---|---|
| du | staunst |
| er/sie/es | staunt |
| wir | staunen |
| ihr | staunt |
| sie | staunen |
| ich | staunte |
|---|---|
| du | stauntest |
| er/sie/es | staunte |
| wir | staunten |
| ihr | stauntet |
| sie | staunten |
| ich | habe | gestaunt |
|---|---|---|
| du | hast | gestaunt |
| er/sie/es | hat | gestaunt |
| wir | haben | gestaunt |
| ihr | habt | gestaunt |
| sie | haben | gestaunt |
| ich | hatte | gestaunt |
|---|---|---|
| du | hattest | gestaunt |
| er/sie/es | hatte | gestaunt |
| wir | hatten | gestaunt |
| ihr | hattet | gestaunt |
| sie | hatten | gestaunt |