 
  
 fes·seln [ˈfɛsl̩n] 动词 trans
1. fesseln (Fesseln anlegen):
3. fesseln (faszinieren, in Bann halten):
Fes·sel <-, -n> [ˈfɛsl̩] 名词 f
1. Fessel:
 
  
 | ich | fessle / fessele | 
|---|---|
| du | fesselst | 
| er/sie/es | fesselt | 
| wir | fesseln | 
| ihr | fesselt | 
| sie | fesseln | 
| ich | fesselte | 
|---|---|
| du | fesseltest | 
| er/sie/es | fesselte | 
| wir | fesselten | 
| ihr | fesseltet | 
| sie | fesselten | 
| ich | habe | gefesselt | 
|---|---|---|
| du | hast | gefesselt | 
| er/sie/es | hat | gefesselt | 
| wir | haben | gefesselt | 
| ihr | habt | gefesselt | 
| sie | haben | gefesselt | 
| ich | hatte | gefesselt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gefesselt | 
| er/sie/es | hatte | gefesselt | 
| wir | hatten | gefesselt | 
| ihr | hattet | gefesselt | 
| sie | hatten | gefesselt | 
