 
  
 stam·men [ˈʃtamən] 动词 不及物动词
1. stammen (gebürtig sein):
 
  
 | ich | stamme | 
|---|---|
| du | stammst | 
| er/sie/es | stammt | 
| wir | stammen | 
| ihr | stammt | 
| sie | stammen | 
| ich | stammte | 
|---|---|
| du | stammtest | 
| er/sie/es | stammte | 
| wir | stammten | 
| ihr | stammtet | 
| sie | stammten | 
| ich | habe | gestammt | 
|---|---|---|
| du | hast | gestammt | 
| er/sie/es | hat | gestammt | 
| wir | haben | gestammt | 
| ihr | habt | gestammt | 
| sie | haben | gestammt | 
| ich | hatte | gestammt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gestammt | 
| er/sie/es | hatte | gestammt | 
| wir | hatten | gestammt | 
| ihr | hattet | gestammt | 
| sie | hatten | gestammt | 
