Klem·me <-, -n> [ˈklɛmə] 名词 f
I. klem·men [ˈklɛmən] 动词 trans
II. klem·men [ˈklɛmən] 动词 refl
1. klemmen (sich quetschen):
| ich | klemme |
|---|---|
| du | klemmst |
| er/sie/es | klemmt |
| wir | klemmen |
| ihr | klemmt |
| sie | klemmen |
| ich | klemmte |
|---|---|
| du | klemmtest |
| er/sie/es | klemmte |
| wir | klemmten |
| ihr | klemmtet |
| sie | klemmten |
| ich | habe | geklemmt |
|---|---|---|
| du | hast | geklemmt |
| er/sie/es | hat | geklemmt |
| wir | haben | geklemmt |
| ihr | habt | geklemmt |
| sie | haben | geklemmt |
| ich | hatte | geklemmt |
|---|---|---|
| du | hattest | geklemmt |
| er/sie/es | hatte | geklemmt |
| wir | hatten | geklemmt |
| ihr | hattet | geklemmt |
| sie | hatten | geklemmt |