 
  
 hin|krie·gen 动词 trans 俗
1. hinkriegen (richten):
2. hinkriegen (fertigbringen):
3. hinkriegen (kurieren):
-  jdn wieder hinkriegen
-  
| ich | kriege | hin | 
|---|---|---|
| du | kriegst | hin | 
| er/sie/es | kriegt | hin | 
| wir | kriegen | hin | 
| ihr | kriegt | hin | 
| sie | kriegen | hin | 
| ich | kriegte | hin | 
|---|---|---|
| du | kriegtest | hin | 
| er/sie/es | kriegte | hin | 
| wir | kriegten | hin | 
| ihr | kriegtet | hin | 
| sie | kriegten | hin | 
| ich | habe | hingekriegt | 
|---|---|---|
| du | hast | hingekriegt | 
| er/sie/es | hat | hingekriegt | 
| wir | haben | hingekriegt | 
| ihr | habt | hingekriegt | 
| sie | haben | hingekriegt | 
| ich | hatte | hingekriegt | 
|---|---|---|
| du | hattest | hingekriegt | 
| er/sie/es | hatte | hingekriegt | 
| wir | hatten | hingekriegt | 
| ihr | hattet | hingekriegt | 
| sie | hatten | hingekriegt | 
 
  
 