 
  
 dran|kom·men 动词 不及物动词 unreg +sein 俗
1. drankommen (an die Reihe kommen):
2. drankommen (aufgerufen werden):
| ich | komme | dran | 
|---|---|---|
| du | kommst | dran | 
| er/sie/es | kommt | dran | 
| wir | kommen | dran | 
| ihr | kommt | dran | 
| sie | kommen | dran | 
| ich | kam | dran | 
|---|---|---|
| du | kamst | dran | 
| er/sie/es | kam | dran | 
| wir | kamen | dran | 
| ihr | kamt | dran | 
| sie | kamen | dran | 
| ich | bin | drangekommen | 
|---|---|---|
| du | bist | drangekommen | 
| er/sie/es | ist | drangekommen | 
| wir | sind | drangekommen | 
| ihr | seid | drangekommen | 
| sie | sind | drangekommen | 
| ich | war | drangekommen | 
|---|---|---|
| du | warst | drangekommen | 
| er/sie/es | war | drangekommen | 
| wir | waren | drangekommen | 
| ihr | wart | drangekommen | 
| sie | waren | drangekommen | 
 
  
 