weg|be·kom·men* 动词 trans unreg 俗
1. wegbekommen (entfernen können):
2. wegbekommen (fortbewegen können):
| ich | bekomme | weg |
|---|---|---|
| du | bekommst | weg |
| er/sie/es | bekommt | weg |
| wir | bekommen | weg |
| ihr | bekommt | weg |
| sie | bekommen | weg |
| ich | bekam | weg |
|---|---|---|
| du | bekamst | weg |
| er/sie/es | bekam | weg |
| wir | bekamen | weg |
| ihr | bekamt | weg |
| sie | bekamen | weg |
| ich | habe | wegbekommen |
|---|---|---|
| du | hast | wegbekommen |
| er/sie/es | hat | wegbekommen |
| wir | haben | wegbekommen |
| ihr | habt | wegbekommen |
| sie | haben | wegbekommen |
| ich | hatte | wegbekommen |
|---|---|---|
| du | hattest | wegbekommen |
| er/sie/es | hatte | wegbekommen |
| wir | hatten | wegbekommen |
| ihr | hattet | wegbekommen |
| sie | hatten | wegbekommen |
无例句可用
请尝试其他条目。