 
  
 Ta·fel <-, -n> [ˈta:fl̩] 名词 f
1. Tafel (Platte):
 
  
 -  
-  tafeln
| ich | tafle / tafele | 
|---|---|
| du | tafelst | 
| er/sie/es | tafelt | 
| wir | tafeln | 
| ihr | tafelt | 
| sie | tafeln | 
| ich | tafelte | 
|---|---|
| du | tafeltest | 
| er/sie/es | tafelte | 
| wir | tafelten | 
| ihr | tafeltet | 
| sie | tafelten | 
| ich | habe | getafelt | 
|---|---|---|
| du | hast | getafelt | 
| er/sie/es | hat | getafelt | 
| wir | haben | getafelt | 
| ihr | habt | getafelt | 
| sie | haben | getafelt | 
| ich | hatte | getafelt | 
|---|---|---|
| du | hattest | getafelt | 
| er/sie/es | hatte | getafelt | 
| wir | hatten | getafelt | 
| ihr | hattet | getafelt | 
| sie | hatten | getafelt | 
