be·ur·lau·ben* [bəˈʔu:ɐ̯laubn̩] 动词 trans
1. beurlauben (Urlaub geben):
2. beurlauben 官 (suspendieren):
| ich | beurlaube |
|---|---|
| du | beurlaubst |
| er/sie/es | beurlaubt |
| wir | beurlauben |
| ihr | beurlaubt |
| sie | beurlauben |
| ich | beurlaubte |
|---|---|
| du | beurlaubtest |
| er/sie/es | beurlaubte |
| wir | beurlaubten |
| ihr | beurlaubtet |
| sie | beurlaubten |
| ich | habe | beurlaubt |
|---|---|---|
| du | hast | beurlaubt |
| er/sie/es | hat | beurlaubt |
| wir | haben | beurlaubt |
| ihr | habt | beurlaubt |
| sie | haben | beurlaubt |
| ich | hatte | beurlaubt |
|---|---|---|
| du | hattest | beurlaubt |
| er/sie/es | hatte | beurlaubt |
| wir | hatten | beurlaubt |
| ihr | hattet | beurlaubt |
| sie | hatten | beurlaubt |