ein|len·ken 动词 不及物动词
1. einlenken (nachgeben):
| ich | lenke | ein |
|---|---|---|
| du | lenkst | ein |
| er/sie/es | lenkt | ein |
| wir | lenken | ein |
| ihr | lenkt | ein |
| sie | lenken | ein |
| ich | lenkte | ein |
|---|---|---|
| du | lenktest | ein |
| er/sie/es | lenkte | ein |
| wir | lenkten | ein |
| ihr | lenktet | ein |
| sie | lenkten | ein |
| ich | habe | eingelenkt |
|---|---|---|
| du | hast | eingelenkt |
| er/sie/es | hat | eingelenkt |
| wir | haben | eingelenkt |
| ihr | habt | eingelenkt |
| sie | haben | eingelenkt |
| ich | hatte | eingelenkt |
|---|---|---|
| du | hattest | eingelenkt |
| er/sie/es | hatte | eingelenkt |
| wir | hatten | eingelenkt |
| ihr | hattet | eingelenkt |
| sie | hatten | eingelenkt |