 
  
 I. bren·nend 形
I. bren·nen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] 动词 不及物动词
1. brennen (in Flammen stehen):
2. brennen (angezündet sein):
3. brennen 电气 俗 (an sein):
4. brennen (schmerzen):
5. brennen (auf etw sinnen):
II. bren·nen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] 动词 不及物动词 unpers
III. bren·nen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] 动词 trans
2. brennen (destillieren):
4. brennen (aufbrennen):
 
  
 | ich | brenne | 
|---|---|
| du | brennst | 
| er/sie/es | brennt | 
| wir | brennen | 
| ihr | brennt | 
| sie | brennen | 
| ich | brannte | 
|---|---|
| du | branntest | 
| er/sie/es | brannte | 
| wir | brannten | 
| ihr | branntet | 
| sie | brannten | 
| ich | habe | gebrannt | 
|---|---|---|
| du | hast | gebrannt | 
| er/sie/es | hat | gebrannt | 
| wir | haben | gebrannt | 
| ihr | habt | gebrannt | 
| sie | haben | gebrannt | 
| ich | hatte | gebrannt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gebrannt | 
| er/sie/es | hatte | gebrannt | 
| wir | hatten | gebrannt | 
| ihr | hattet | gebrannt | 
| sie | hatten | gebrannt | 
