Fei·le <-, -n> [ˈfailə] 名词 f
-  Feile
 -  
 
II. fei·len [ˈfailən] 动词 不及物动词
| ich | feile | 
|---|---|
| du | feilst | 
| er/sie/es | feilt | 
| wir | feilen | 
| ihr | feilt | 
| sie | feilen | 
| ich | feilte | 
|---|---|
| du | feiltest | 
| er/sie/es | feilte | 
| wir | feilten | 
| ihr | feiltet | 
| sie | feilten | 
| ich | habe | gefeilt | 
|---|---|---|
| du | hast | gefeilt | 
| er/sie/es | hat | gefeilt | 
| wir | haben | gefeilt | 
| ihr | habt | gefeilt | 
| sie | haben | gefeilt | 
| ich | hatte | gefeilt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gefeilt | 
| er/sie/es | hatte | gefeilt | 
| wir | hatten | gefeilt | 
| ihr | hattet | gefeilt | 
| sie | hatten | gefeilt |