 
  
 stram·peln [ˈʃtrampl̩n] 动词 不及物动词
1. strampeln +haben (heftig treten):
2. strampeln +sein 俗 (Rad fahren):
| ich | strample / strampele | 
|---|---|
| du | strampelst | 
| er/sie/es | strampelt | 
| wir | strampeln | 
| ihr | strampelt | 
| sie | strampeln | 
| ich | strampelte | 
|---|---|
| du | strampeltest | 
| er/sie/es | strampelte | 
| wir | strampelten | 
| ihr | strampeltet | 
| sie | strampelten | 
| ich | habe | gestrampelt | 
|---|---|---|
| du | hast | gestrampelt | 
| er/sie/es | hat | gestrampelt | 
| wir | haben | gestrampelt | 
| ihr | habt | gestrampelt | 
| sie | haben | gestrampelt | 
| ich | hatte | gestrampelt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gestrampelt | 
| er/sie/es | hatte | gestrampelt | 
| wir | hatten | gestrampelt | 
| ihr | hattet | gestrampelt | 
| sie | hatten | gestrampelt | 
 
  
 