 
  
 I. schlep·pen [ˈʃlɛpn̩] 动词 trans
1. schleppen (schwer tragen):
-  jdn/etw [irgendwohin] schleppen
-  
3. schleppen (abschleppen):
4. schleppen 俗 (schleifen):
-  jdn [irgendwohin] schleppen
-  
 
  
 | ich | schleppe | 
|---|---|
| du | schleppst | 
| er/sie/es | schleppt | 
| wir | schleppen | 
| ihr | schleppt | 
| sie | schleppen | 
| ich | schleppte | 
|---|---|
| du | schlepptest | 
| er/sie/es | schleppte | 
| wir | schleppten | 
| ihr | schlepptet | 
| sie | schleppten | 
| ich | habe | geschleppt | 
|---|---|---|
| du | hast | geschleppt | 
| er/sie/es | hat | geschleppt | 
| wir | haben | geschleppt | 
| ihr | habt | geschleppt | 
| sie | haben | geschleppt | 
| ich | hatte | geschleppt | 
|---|---|---|
| du | hattest | geschleppt | 
| er/sie/es | hatte | geschleppt | 
| wir | hatten | geschleppt | 
| ihr | hattet | geschleppt | 
| sie | hatten | geschleppt | 
