 
  
 I. aus|strah·len 动词 trans +haben
1. ausstrahlen (abstrahlen):
II. aus|strah·len 动词 不及物动词 +sein
1. ausstrahlen (abstrahlen):
-  Zuversicht ausstrahlen
-  
 
  
 | ich | strahle | aus | 
|---|---|---|
| du | strahlst | aus | 
| er/sie/es | strahlt | aus | 
| wir | strahlen | aus | 
| ihr | strahlt | aus | 
| sie | strahlen | aus | 
| ich | strahlte | aus | 
|---|---|---|
| du | strahltest | aus | 
| er/sie/es | strahlte | aus | 
| wir | strahlten | aus | 
| ihr | strahltet | aus | 
| sie | strahlten | aus | 
| ich | habe | ausgestrahlt | 
|---|---|---|
| du | hast | ausgestrahlt | 
| er/sie/es | hat | ausgestrahlt | 
| wir | haben | ausgestrahlt | 
| ihr | habt | ausgestrahlt | 
| sie | haben | ausgestrahlt | 
| ich | hatte | ausgestrahlt | 
|---|---|---|
| du | hattest | ausgestrahlt | 
| er/sie/es | hatte | ausgestrahlt | 
| wir | hatten | ausgestrahlt | 
| ihr | hattet | ausgestrahlt | 
| sie | hatten | ausgestrahlt | 
