 
  
 monologar 动词 不及物动词
2. monologar (hablar):
 
  
 -  
-  monologar
| yo | monologo | 
|---|---|
| tú | monologas | 
| él/ella/usted | monologa | 
| nosotros/nosotras | monologamos | 
| vosotros/vosotras | monologáis | 
| ellos/ellas/ustedes | monologan | 
| yo | monologaba | 
|---|---|
| tú | monologabas | 
| él/ella/usted | monologaba | 
| nosotros/nosotras | monologábamos | 
| vosotros/vosotras | monologabais | 
| ellos/ellas/ustedes | monologaban | 
| yo | monologué | 
|---|---|
| tú | monologaste | 
| él/ella/usted | monologó | 
| nosotros/nosotras | monologamos | 
| vosotros/vosotras | monologasteis | 
| ellos/ellas/ustedes | monologaron | 
| yo | monologaré | 
|---|---|
| tú | monologarás | 
| él/ella/usted | monologará | 
| nosotros/nosotras | monologaremos | 
| vosotros/vosotras | monologaréis | 
| ellos/ellas/ustedes | monologarán | 
