plät·schern [ˈplɛtʃɐn] 动词 不及物动词
1. plätschern +haben (Geräusch verursachen):
| ich | plätschere |
|---|---|
| du | plätscherst |
| er/sie/es | plätschert |
| wir | plätschern |
| ihr | plätschert |
| sie | plätschern |
| ich | plätscherte |
|---|---|
| du | plätschertest |
| er/sie/es | plätscherte |
| wir | plätscherten |
| ihr | plätschertet |
| sie | plätscherten |
| ich | habe | geplätschert |
|---|---|---|
| du | hast | geplätschert |
| er/sie/es | hat | geplätschert |
| wir | haben | geplätschert |
| ihr | habt | geplätschert |
| sie | haben | geplätschert |
| ich | hatte | geplätschert |
|---|---|---|
| du | hattest | geplätschert |
| er/sie/es | hatte | geplätschert |
| wir | hatten | geplätschert |
| ihr | hattet | geplätschert |
| sie | hatten | geplätschert |
无例句可用
请尝试其他条目。