ge·hupft
hup·fen [ˈhʊpfn̩] 动词 不及物动词 +sein
| ich | hupfe | 
|---|---|
| du | hupfst | 
| er/sie/es | hupft | 
| wir | hupfen | 
| ihr | hupft | 
| sie | hupfen | 
| ich | hupfte | 
|---|---|
| du | hupftest | 
| er/sie/es | hupfte | 
| wir | hupften | 
| ihr | hupftet | 
| sie | hupften | 
| ich | bin | gehupft | 
|---|---|---|
| du | bist | gehupft | 
| er/sie/es | ist | gehupft | 
| wir | sind | gehupft | 
| ihr | seid | gehupft | 
| sie | sind | gehupft | 
| ich | war | gehupft | 
|---|---|---|
| du | warst | gehupft | 
| er/sie/es | war | gehupft | 
| wir | waren | gehupft | 
| ihr | wart | gehupft | 
| sie | waren | gehupft | 
