be·see·len* [bəˈze:lən] 动词 trans
1. beseelen (durchdringen):
2. beseelen (mit innerem Leben erfüllen):
| ich | beseele | 
|---|---|
| du | beseelst | 
| er/sie/es | beseelt | 
| wir | beseelen | 
| ihr | beseelt | 
| sie | beseelen | 
| ich | beseelte | 
|---|---|
| du | beseeltest | 
| er/sie/es | beseelte | 
| wir | beseelten | 
| ihr | beseeltet | 
| sie | beseelten | 
| ich | habe | beseelt | 
|---|---|---|
| du | hast | beseelt | 
| er/sie/es | hat | beseelt | 
| wir | haben | beseelt | 
| ihr | habt | beseelt | 
| sie | haben | beseelt | 
| ich | hatte | beseelt | 
|---|---|---|
| du | hattest | beseelt | 
| er/sie/es | hatte | beseelt | 
| wir | hatten | beseelt | 
| ihr | hattet | beseelt | 
| sie | hatten | beseelt | 
