I. ab|spe·cken [ˈapʃpɛkn̩] 动词 不及物动词 俗
| ich | specke | ab |
|---|---|---|
| du | speckst | ab |
| er/sie/es | speckt | ab |
| wir | specken | ab |
| ihr | speckt | ab |
| sie | specken | ab |
| ich | speckte | ab |
|---|---|---|
| du | specktest | ab |
| er/sie/es | speckte | ab |
| wir | speckten | ab |
| ihr | specktet | ab |
| sie | speckten | ab |
| ich | habe | abgespeckt |
|---|---|---|
| du | hast | abgespeckt |
| er/sie/es | hat | abgespeckt |
| wir | haben | abgespeckt |
| ihr | habt | abgespeckt |
| sie | haben | abgespeckt |
| ich | hatte | abgespeckt |
|---|---|---|
| du | hattest | abgespeckt |
| er/sie/es | hatte | abgespeckt |
| wir | hatten | abgespeckt |
| ihr | hattet | abgespeckt |
| sie | hatten | abgespeckt |