 
  
 plät·schern [ˈplɛtʃɐn] 动词 不及物动词
1. plätschern +haben (Geräusch verursachen):
| ich | plätschere | 
|---|---|
| du | plätscherst | 
| er/sie/es | plätschert | 
| wir | plätschern | 
| ihr | plätschert | 
| sie | plätschern | 
| ich | plätscherte | 
|---|---|
| du | plätschertest | 
| er/sie/es | plätscherte | 
| wir | plätscherten | 
| ihr | plätschertet | 
| sie | plätscherten | 
| ich | habe | geplätschert | 
|---|---|---|
| du | hast | geplätschert | 
| er/sie/es | hat | geplätschert | 
| wir | haben | geplätschert | 
| ihr | habt | geplätschert | 
| sie | haben | geplätschert | 
| ich | hatte | geplätschert | 
|---|---|---|
| du | hattest | geplätschert | 
| er/sie/es | hatte | geplätschert | 
| wir | hatten | geplätschert | 
| ihr | hattet | geplätschert | 
| sie | hatten | geplätschert | 
无例句可用
请尝试其他条目。
 
  
 