 
  
 zu·cken [ˈtsʊkn̩] 动词 不及物动词
2. zucken +haben:
4. zucken +sein (sich zuckend bewegen):
| ich | zucke | 
|---|---|
| du | zuckst | 
| er/sie/es | zuckt | 
| wir | zucken | 
| ihr | zuckt | 
| sie | zucken | 
| ich | zuckte | 
|---|---|
| du | zucktest | 
| er/sie/es | zuckte | 
| wir | zuckten | 
| ihr | zucktet | 
| sie | zuckten | 
| ich | habe | gezuckt | 
|---|---|---|
| du | hast | gezuckt | 
| er/sie/es | hat | gezuckt | 
| wir | haben | gezuckt | 
| ihr | habt | gezuckt | 
| sie | haben | gezuckt | 
| ich | hatte | gezuckt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gezuckt | 
| er/sie/es | hatte | gezuckt | 
| wir | hatten | gezuckt | 
| ihr | hattet | gezuckt | 
| sie | hatten | gezuckt | 
 
  
 