I. dis·qui·et [dɪˈskwaɪət] 书 名词 no pl
II. dis·qui·et [dɪˈskwaɪət] 书 动词 trans
- to disquiet sb
- jdn beunruhigen
| I | disquiet |
|---|---|
| you | disquiet |
| he/she/it | disquiets |
| we | disquiet |
| you | disquiet |
| they | disquiet |
| I | disquieted |
|---|---|
| you | disquieted |
| he/she/it | disquieted |
| we | disquieted |
| you | disquieted |
| they | disquieted |
| I | have | disquieted |
|---|---|---|
| you | have | disquieted |
| he/she/it | has | disquieted |
| we | have | disquieted |
| you | have | disquieted |
| they | have | disquieted |
| I | had | disquieted |
|---|---|---|
| you | had | disquieted |
| he/she/it | had | disquieted |
| we | had | disquieted |
| you | had | disquieted |
| they | had | disquieted |