ver·stei·nert 形
1. versteinert (zu Stein geworden):
- versteinert
-
2. versteinert 雅 (starr):
- versteinert
-
I. ver·stei·nern* [fɛɐ̯ˈʃtainɐn] 动词 不及物动词 +sein
II. ver·stei·nern* [fɛɐ̯ˈʃtainɐn] 动词 trans
- etw versteinern
-
III. ver·stei·nern* [fɛɐ̯ˈʃtainɐn] 动词 refl
- sich 第四格 versteinern
-
- sich 第四格 versteinern Lächeln
-
| ich | versteinere |
|---|---|
| du | versteinerst |
| er/sie/es | versteinert |
| wir | versteinern |
| ihr | versteinert |
| sie | versteinern |
| ich | versteinerte |
|---|---|
| du | versteinertest |
| er/sie/es | versteinerte |
| wir | versteinerten |
| ihr | versteinertet |
| sie | versteinerten |
| ich | bin | versteinert |
|---|---|---|
| du | bist | versteinert |
| er/sie/es | ist | versteinert |
| wir | sind | versteinert |
| ihr | seid | versteinert |
| sie | sind | versteinert |
| ich | war | versteinert |
|---|---|---|
| du | warst | versteinert |
| er/sie/es | war | versteinert |
| wir | waren | versteinert |
| ihr | wart | versteinert |
| sie | waren | versteinert |