do·zie·ren* [doˈtsi:rən] 动词 不及物动词
1. dozieren (an der Universität):
| ich | doziere |
|---|---|
| du | dozierst |
| er/sie/es | doziert |
| wir | dozieren |
| ihr | doziert |
| sie | dozieren |
| ich | dozierte |
|---|---|
| du | doziertest |
| er/sie/es | dozierte |
| wir | dozierten |
| ihr | doziertet |
| sie | dozierten |
| ich | habe | doziert |
|---|---|---|
| du | hast | doziert |
| er/sie/es | hat | doziert |
| wir | haben | doziert |
| ihr | habt | doziert |
| sie | haben | doziert |
| ich | hatte | doziert |
|---|---|---|
| du | hattest | doziert |
| er/sie/es | hatte | doziert |
| wir | hatten | doziert |
| ihr | hattet | doziert |
| sie | hatten | doziert |