 
  
 aus|ho·len 动词 不及物动词
1. ausholen (Schwung nehmen):
 
  
 | ich | hole | aus | 
|---|---|---|
| du | holst | aus | 
| er/sie/es | holt | aus | 
| wir | holen | aus | 
| ihr | holt | aus | 
| sie | holen | aus | 
| ich | holte | aus | 
|---|---|---|
| du | holtest | aus | 
| er/sie/es | holte | aus | 
| wir | holten | aus | 
| ihr | holtet | aus | 
| sie | holten | aus | 
| ich | habe | ausgeholt | 
|---|---|---|
| du | hast | ausgeholt | 
| er/sie/es | hat | ausgeholt | 
| wir | haben | ausgeholt | 
| ihr | habt | ausgeholt | 
| sie | haben | ausgeholt | 
| ich | hatte | ausgeholt | 
|---|---|---|
| du | hattest | ausgeholt | 
| er/sie/es | hatte | ausgeholt | 
| wir | hatten | ausgeholt | 
| ihr | hattet | ausgeholt | 
| sie | hatten | ausgeholt | 
