 
  
 I. tan·ken [ˈtaŋkn̩] 动词 不及物动词 (den Tank füllen)
II. tan·ken [ˈtaŋkn̩] 动词 trans
1. tanken (als Tankfüllung):
2. tanken 俗 (in sich aufnehmen):
 
  
 | ich | tanke | 
|---|---|
| du | tankst | 
| er/sie/es | tankt | 
| wir | tanken | 
| ihr | tankt | 
| sie | tanken | 
| ich | tankte | 
|---|---|
| du | tanktest | 
| er/sie/es | tankte | 
| wir | tankten | 
| ihr | tanktet | 
| sie | tankten | 
| ich | habe | getankt | 
|---|---|---|
| du | hast | getankt | 
| er/sie/es | hat | getankt | 
| wir | haben | getankt | 
| ihr | habt | getankt | 
| sie | haben | getankt | 
| ich | hatte | getankt | 
|---|---|---|
| du | hattest | getankt | 
| er/sie/es | hatte | getankt | 
| wir | hatten | getankt | 
| ihr | hattet | getankt | 
| sie | hatten | getankt | 
