fer·tig|krie·gen 动词 trans 俗
1. fertigkriegen (vollenden) → fertig
| ich | kriege | fertig | 
|---|---|---|
| du | kriegst | fertig | 
| er/sie/es | kriegt | fertig | 
| wir | kriegen | fertig | 
| ihr | kriegt | fertig | 
| sie | kriegen | fertig | 
| ich | kriegte | fertig | 
|---|---|---|
| du | kriegtest | fertig | 
| er/sie/es | kriegte | fertig | 
| wir | kriegten | fertig | 
| ihr | kriegtet | fertig | 
| sie | kriegten | fertig | 
| ich | habe | fertiggekriegt | 
|---|---|---|
| du | hast | fertiggekriegt | 
| er/sie/es | hat | fertiggekriegt | 
| wir | haben | fertiggekriegt | 
| ihr | habt | fertiggekriegt | 
| sie | haben | fertiggekriegt | 
| ich | hatte | fertiggekriegt | 
|---|---|---|
| du | hattest | fertiggekriegt | 
| er/sie/es | hatte | fertiggekriegt | 
| wir | hatten | fertiggekriegt | 
| ihr | hattet | fertiggekriegt | 
| sie | hatten | fertiggekriegt |