 
  
 I. wir·beln [ˈvɪrbl̩n] 动词 不及物动词
II. wir·beln [ˈvɪrbl̩n] 动词 trans +haben (herumwirbeln und wehen)
-  etw irgendwohin wirbeln
-  
| ich | wirble / wirbele | 
|---|---|
| du | wirbelst | 
| er/sie/es | wirbelt | 
| wir | wirbeln | 
| ihr | wirbelt | 
| sie | wirbeln | 
| ich | wirbelte | 
|---|---|
| du | wirbeltest | 
| er/sie/es | wirbelte | 
| wir | wirbelten | 
| ihr | wirbeltet | 
| sie | wirbelten | 
| ich | bin | gewirbelt | 
|---|---|---|
| du | bist | gewirbelt | 
| er/sie/es | ist | gewirbelt | 
| wir | sind | gewirbelt | 
| ihr | seid | gewirbelt | 
| sie | sind | gewirbelt | 
| ich | war | gewirbelt | 
|---|---|---|
| du | warst | gewirbelt | 
| er/sie/es | war | gewirbelt | 
| wir | waren | gewirbelt | 
| ihr | wart | gewirbelt | 
| sie | waren | gewirbelt | 
 
  
 