pant·schen [ˈpantʃn̩] 动词 trans, 不及物动词
pantschen → panschen
| ich | pantsche | 
|---|---|
| du | pantschst | 
| er/sie/es | pantscht | 
| wir | pantschen | 
| ihr | pantscht | 
| sie | pantschen | 
| ich | pantschte | 
|---|---|
| du | pantschtest | 
| er/sie/es | pantschte | 
| wir | pantschten | 
| ihr | pantschtet | 
| sie | pantschten | 
| ich | habe | gepantscht | 
|---|---|---|
| du | hast | gepantscht | 
| er/sie/es | hat | gepantscht | 
| wir | haben | gepantscht | 
| ihr | habt | gepantscht | 
| sie | haben | gepantscht | 
| ich | hatte | gepantscht | 
|---|---|---|
| du | hattest | gepantscht | 
| er/sie/es | hatte | gepantscht | 
| wir | hatten | gepantscht | 
| ihr | hattet | gepantscht | 
| sie | hatten | gepantscht | 
