I. aus·bren·nen unreg 动词 不及物动词 +sein
1. ausbrennen (zu Ende brennen):
II. aus·bren·nen unreg 动词 trans +haben
- etw ausbrennen
-
- etw ausbrennen
-
aus·ge·brannt 形
| ich | brenne | aus |
|---|---|---|
| du | brennst | aus |
| er/sie/es | brennt | aus |
| wir | brennen | aus |
| ihr | brennt | aus |
| sie | brennen | aus |
| ich | brannte | aus |
|---|---|---|
| du | branntest | aus |
| er/sie/es | brannte | aus |
| wir | brannten | aus |
| ihr | branntet | aus |
| sie | brannten | aus |
| ich | bin | ausgebrannt |
|---|---|---|
| du | bist | ausgebrannt |
| er/sie/es | ist | ausgebrannt |
| wir | sind | ausgebrannt |
| ihr | seid | ausgebrannt |
| sie | sind | ausgebrannt |
| ich | war | ausgebrannt |
|---|---|---|
| du | warst | ausgebrannt |
| er/sie/es | war | ausgebrannt |
| wir | waren | ausgebrannt |
| ihr | wart | ausgebrannt |
| sie | waren | ausgebrannt |