I. an|rü·cken 动词 不及物动词 +sein
1. anrücken (herbeikommen):
3. anrücken 谑 俗 (zum Vorschein kommen):
| ich | rücke | an |
|---|---|---|
| du | rückst | an |
| er/sie/es | rückt | an |
| wir | rücken | an |
| ihr | rückt | an |
| sie | rücken | an |
| ich | rückte | an |
|---|---|---|
| du | rücktest | an |
| er/sie/es | rückte | an |
| wir | rückten | an |
| ihr | rücktet | an |
| sie | rückten | an |
| ich | bin | angerückt |
|---|---|---|
| du | bist | angerückt |
| er/sie/es | ist | angerückt |
| wir | sind | angerückt |
| ihr | seid | angerückt |
| sie | sind | angerückt |
| ich | war | angerückt |
|---|---|---|
| du | warst | angerückt |
| er/sie/es | war | angerückt |
| wir | waren | angerückt |
| ihr | wart | angerückt |
| sie | waren | angerückt |