zo·ckeln [ˈtsɔkl̩n] 动词 不及物动词 +sein 俗
zockeln → zuckeln
| ich | zockle / zockele | 
|---|---|
| du | zockelst | 
| er/sie/es | zockelt | 
| wir | zockeln | 
| ihr | zockelt | 
| sie | zockeln | 
| ich | zockelte | 
|---|---|
| du | zockeltest | 
| er/sie/es | zockelte | 
| wir | zockelten | 
| ihr | zockeltet | 
| sie | zockelten | 
| ich | bin | gezockelt | 
|---|---|---|
| du | bist | gezockelt | 
| er/sie/es | ist | gezockelt | 
| wir | sind | gezockelt | 
| ihr | seid | gezockelt | 
| sie | sind | gezockelt | 
| ich | war | gezockelt | 
|---|---|---|
| du | warst | gezockelt | 
| er/sie/es | war | gezockelt | 
| wir | waren | gezockelt | 
| ihr | wart | gezockelt | 
| sie | waren | gezockelt | 
