schwa·feln [ˈʃva:fl̩n] 动词 不及物动词 贬 俗
| ich | schwafle / schwafele |
|---|---|
| du | schwafelst |
| er/sie/es | schwafelt |
| wir | schwafeln |
| ihr | schwafelt |
| sie | schwafeln |
| ich | schwafelte |
|---|---|
| du | schwafeltest |
| er/sie/es | schwafelte |
| wir | schwafelten |
| ihr | schwafeltet |
| sie | schwafelten |
| ich | habe | geschwafelt |
|---|---|---|
| du | hast | geschwafelt |
| er/sie/es | hat | geschwafelt |
| wir | haben | geschwafelt |
| ihr | habt | geschwafelt |
| sie | haben | geschwafelt |
| ich | hatte | geschwafelt |
|---|---|---|
| du | hattest | geschwafelt |
| er/sie/es | hatte | geschwafelt |
| wir | hatten | geschwafelt |
| ihr | hattet | geschwafelt |
| sie | hatten | geschwafelt |
无例句可用
请尝试其他条目。