aus|rü·cken 动词 不及物动词 +sein
1. ausrücken (vorwärtsbewegen):
| ich | rücke | aus | 
|---|---|---|
| du | rückst | aus | 
| er/sie/es | rückt | aus | 
| wir | rücken | aus | 
| ihr | rückt | aus | 
| sie | rücken | aus | 
| ich | rückte | aus | 
|---|---|---|
| du | rücktest | aus | 
| er/sie/es | rückte | aus | 
| wir | rückten | aus | 
| ihr | rücktet | aus | 
| sie | rückten | aus | 
| ich | bin | ausgerückt | 
|---|---|---|
| du | bist | ausgerückt | 
| er/sie/es | ist | ausgerückt | 
| wir | sind | ausgerückt | 
| ihr | seid | ausgerückt | 
| sie | sind | ausgerückt | 
| ich | war | ausgerückt | 
|---|---|---|
| du | warst | ausgerückt | 
| er/sie/es | war | ausgerückt | 
| wir | waren | ausgerückt | 
| ihr | wart | ausgerückt | 
| sie | waren | ausgerückt |